W historii rajskiej człowiek był w ustawicznym kontakcie z Bogiem i nie potrzebował specjalnych objawień. Dopiero grzech zerwał tę spontaniczną więź stworzenia ze Stwórcą. Odtąd raj pozostał zamknięty dla ludzi, a Boży plan zbawienia był stopniowo objawiany jednostkom pełniącym w nim szczególną rolę. Dokonywało się to na różne sposoby, ale najbardziej uroczyste i spektakularne były nagłe objawienia samego Boga, który chciał oznajmić ludziom swoją wolę.